betimlenene göre; kin, kibir, nefret, kavga, atışma gibi kötü sayılan duygular, durumlar yoktur. bu da cenneti çok sıkıcı bir hale getirir. huriler, nuriler derken insanın içi kıyılır cennette.

sovyet rejimi geldiği zamanlarındaki içe kapanıklığıyla merakları körükleyen, hakkında türlü türlü spekülasyonlar çıkan, beni edebiyatıyla kendine bağlayan ülke.

aslında sovyet rejimi dışarı açılma politikasına karar verdiğinde çalışan nüfus ister istemez kullanılmışlık hissetti. "ne yani? biz kapitalizm için mi bunca zaman çalıştık?" gibi...

ayrıca edebiyatı için de bir iki kelime etmeden olmaz. diğer yazarların melankolik yapısının yanında mihail bulgakov'un usta ile margarita'sı adeta güldürülü hicivdir. büyülü gerçekçilikle toplumun nasıl bayağılaştığını ve yapaylaştığını şeytan metaforu üstünden çok nefis anlatır.